Istota tajemnicy życia i śmierci. Dzień spotkania Boga z człowiekiem.

Bez tej ofiary chrześcijaństwo traci sens. Podobnie jak bez zmartwychwstania.

Wszystko jak gdyby sprowadza się do Wielkiego Piątku, po to przeżywamy święta Bożego Narodzenia... aby Bóg umarł za nas na krzyżu Golgoty.

Wierni w czasie Wielkiego Piątku kontemplują i wyciszają się, by właściwie przygotować się do Zmartwychwstania Chrystusa.

Jest to związane z ewangelicką duchowością, która koncentruje się na wewnętrznym doświadczaniu i

przeżywaniu Chrystusa w Słowie Bożym i sakramencie.

W kościołach w całym kraju dominuje odcień czerni, krzyż przesłonięty jest kirem na znak żałoby, a dzwony kościelne milczą.

Zabrzmią dopiero w niedzielę wielkanocną. Do tradycji ewangelickiej należy gremialne i rodzinne -

w powadze, ciszy i skupieniu - przystępowanie w tym dniu do Komunii Świętej.

W wielu kościołach odprawiane są dwa nabożeństwa. Przejmująco w tym dniu brzmią ewangelickie pieśni pasyjne,

którch słowa i muzyka szczególnie poruszają. Czytana lub śpiewana jest "Improperia"

("Ludu mój, cóżem ci uczynił?) oraz "Trishagion" ("Święty Boże, Święty Mocny...").

Ewangelicy nie praktykują adoracji Grobów Pańskich, ani nie biorą udziału w drogach krzyżowych -

koncentrują się na Słowie Bożym i nabożeństwach wielkopiątkowych.

Post nie jest nakazany, ale wielu wiernych go zachowuje.